Había unha vez un neno moi pequeno, nunha calle pouco transitada por meniños. estaba sentado como podía nun cartón moi pequeno, e tapado co seu chaquetón bello e, algo roto. A nai do neno estaba moi enferma, ela non sabía onde se metía o seu fllo, soamente sabía quemarchaba moi cedo porque lle daba a súa menciña e non volvia ata a noite, con algo de omer e as menciñaspara o dia seguinte.
Un dia pola calle onde estaba o neno, pasou o dono dunhas terras. Baixou da súa carruaxe para recollelo. O neno quería sair daquel luxosa carruaxe, pero o home non lle deixou. Cando chegaron a fermosa e xigantesca casa o neno dixo dixolle que a súa nai precisaba del, que tña que bolber a casa. O señor entendeuno, e quixo acompañalo. Pero antes e marchar deulle roupa para qe estibese quentiño e non tibese aqueles faldrapos como roupa. O cuhegaren a casa do neno o home quedou abraiado, como alguén podía vivir nesas condicións. O home non soportou ver aquilo tan sucio, con tanta humidade, e case non tiñan nada. E aquela muller fermosa e xoben que estaba na cama, seguro que por unha enfermidade simple, pola humidade e a suciedade daquela casa complicouselle todo.
O home mandou preparar duas abitacions na súa casa e o neno maila sua nai, foronse vivir con el para a sua casa xigantesca.A nai ao recuperarse da sua enfermidade, agradeceu o seu salvador axudandoo no que precisase.
Escoita aqui a musica
No hay comentarios:
Publicar un comentario